Chyba każdy zna to uczucie, kiedy zaraz po przebudzeniu, jasno i wyraźnie stają nam przed oczami fragmenty dopiero co przebytego snu. Jednak im mocniej staramy skupić się na ich odtworzeniu – one blakną i oddalają się.
Często bardzo realistycznie śnią się nam wydarzenia z przeszłości, nawet naszego dzieciństwa. Czy są to przyjaciele z lat szkolnych, pierwsze zauroczenia, nieżyjący krewni, w snach wszyscy oni są jakby tu i teraz. Jesteśmy w stanie dokładnie odtworzyć ich twarze, mimiki, zachowania, barwę głosu, echo śmiechu, a nawet uczucia i emocje związane z tym. Czyż to nie wspaniały koncert talentów naszej pamięci?
Dowodzi to temu, że w naszym mózgu istnieje bardzo obszerna skarbnica wspomnień. Pytanie tylko, jak się do niej świadomie dostać?
Podobnego zjawiska jesteśmy świadkami, kiedy odwiedzamy stare, dobrze znane nam miejsca. Możemy z łatwością przypomnieć sobie, jakie było rozmieszczenie naszego domu rodzinnego, liceum, w którym się edukowaliśmy, czy też ulubionej restauracji. To wszystko potwierdza tezę, że mózg bardzo kazuistycznie zapamiętuje dochodzące do niego informacje.
Mark Rosenweig, neuropsycholog, w swoich badaniach potwierdził, że wykorzystanie zdolności pamięciowych mózgu, zależne jest od metod jego zarządzania. W praktyce oznacza to, że nie ma znaczenia pojemność naszego mózgu, a techniki jakie wykorzystujemy do jego treningu. Końcowym wnioskiem Rosenweiga było stwierdzenie, iż człowiek przy pomocy technik pamięciowych mógłby znacznie powiększyć zdolności swojego mózgu.
Dobrym treningiem ku temu, mogą być próby zapamiętywania snów. Jest kilka podstawowych sposobów, stanowiących świetne preludium ku dalszemu doskonaleniu pamięci:
• Codziennie rano, po przebudzeniu, spisuj w notatniku swoje widzenia senne,
• Zapisuj spontaniczne słowa związane ze snem. Z biegiem czasu zaczną układać się one w logiczna całość,
• Zapisuj starannie uczucia związane ze snem, barwy, kształty, skojarzenia.
Problem z pamięcią snów, wiąże się z faktem, że śnimy w fazie pamięci krótkotrwałej, a po przebudzeniu nasz mózg przestawia się na inny obszar pamięci.