Amnezja jest jedną z chorób, powodujących odchylenia w procesach zapamiętywania i odpamiętywania. Mogą one występować w dwóch skrajnych biegunach. Pierwszy z nich, to forma amnezji ubytkowej. Jak sama nazwa wskazuje, czegoś nam zaczyna brakować, w tym przypadku myślimy o śladach pamięciowych.
Druga skrajna forma zwie się paramnezją i tutaj obserwujemy wręcz nadmiar śladów pamięciowych dopadających chorego. Z ciekawostek. Zdiagnozowano pewne zjawisko chorób pamięci, nazwane zespołem Sewanta. Obserwujemy tutaj zupełnie inne zjawisko modyfikacji ośrodków nerwowych, zwane adhezją Chory na zespół Sewanta pamięta dokładnie to, co usłyszy i potrafi odtworzyć. Obojętnie czy słowa wypowiadane są wolno, szybko, głośno, cicho, w rodzimym czy obcym języku, z sensem czy też bez. Niestety powtarza je zupełnie niezrozumiale w takim kontekście, że nie rozumie tego, co usłyszał. Wyróżniamy 3 rodzaje amnezji. Pierwsza z nich, to amnezja całkowita. Najbardziej nieprzyjemny rodzaj tej choroby, objawiający się w przypadku urazu mózgu. Chorzy nie pamiętają zdarzeń w żadnej kolejności (amnezja wsteczna i amnezja następcza). Drugi rodzaj amnezji, to amnezja właściwa. Jednostka chora na ten typ niepamięci może funkcjonować przez długi czas normalnie by później na pewien okres popaść w ostry stan choroby. Nigdy tak naprawdę nie jest zdrowa, ale też pozostają jej długie okresy bez chorobowe. I trzeci typ amnezji – demencja, czyli występowanie stanów niepamięci. Dotyczy najczęściej osób starszych. Możemy mówić także o konfabulacjach, które w swoim psychologicznym znaczeniu polegają na mieszaniu się śladów pamięciowych, a także samoistnym wymazywaniu niektórych z nich. Od tego, jaki ubytek w pamięci wystąpi u chorego, zależy rodzaj i stan uszkodzenia mózgu. Uszkodzenie może rozwijać się latami, może także bardzo szybko zaatakować i pomnażać szkody w układzie nerwowym chorego.