Multiple Personality, czyli zaburzenie dysocjacyjne tożsamości, potocznie zwane rozdwojeniem jaźni. Zaburzenie to należy do Międzynarodowej Kwalifikacji Chorób ICD-10, oznaczone pod kodem F44. Chorobą tą w szerokim zakresie zajmował się uczony Zygmunt Freud, który stwierdził, że ma ona związek z objawami takimi, jak uczucie lęku, zagrożenia, konfliktami na poziomie ego, jakich chory nie potrafi sam rozwiązać.
W takim stanie organizm zaczyna się bronić, używając mechanizmu obronnego, jakim jest dysocjacja, w wolnym tłumaczeniu – wyparcie. Są to zaburzenia z grupy zaburzeń konwersyjnych. W przypadku Multiple Personality, możemy mówić o osobowości wielorakiej, rozdwojeniu osobowości, osobowości mnogiej, rozszczepieniu osobowości. Zadziwiającym i nie do końca zbadanym jest, że człowiek potrafi „prawidłowo” funkcjonować w kilku tożsamościach jednocześnie.
Tą przypadłość częściej diagnozuje się u kobiet, niż mężczyzn. Prawdopodobnie ma to związek z tym, że kobiety częściej dotykane są w okresie dzieciństwa przykrym doświadczeniom, jak molestowanie, wykorzystywanie seksualne, o wiele częściej narażone są na gwałt i inne traumatyczne czynności związane ze sferą seksualną, a to właśnie one są często przyczyną zaburzeń konwersyjnych.
W przypadku mężczyzn zaburzenia dysocjacyjne mają nierzadko związek z użyciem przemocy. Może to być silne pobicie, napad lub urazy traumatyczne związane z oglądaniem i używaniem przemocy w czasie wojny. W osobowości wielorakiej najprościej chorobę ujmując, pacjent manifestuje dwa lub więcej dorosłych typów tożsamości. Tożsamość prawdziwą, nazywamy „osobowością gospodarza”. Co ciekawe, nie jest ona świadoma istnienia pozostałych osobowości zamieszkujących umysł chorego. Pozostałe osobowości przyjmują najczęściej określony charakter, który może mieć postać obrońcy, dziecka lub oskarżyciela.
Małgorzata Litwin